آئین نامه ی قوانین راهنمایی و رانندگی،واقعیت یا کتاب ؟

 آئین نامه ی قوانین راهنمایی و رانندگی،واقعیت یا کتاب ؟

مدتی است که مشغول مطالعه ی کتاب آئین نامـه ی راهنمایــی و رانندگـــــــــــی هستم تا پس از گذراندن دوره آن،مرحله آموزش شهــــــر را در آموزشگاهی که می روم آغاز کنم. حقیقت را بخواهید باید اعتراف کنم که این کتاب (آئین نامه راهنمایی و رانندگی) فوق العاده است!

گاهی اوقات بخودم می گویم که نکند دارم یک رمان یا یک کتاب علمی _ تخیلــــی می خوانم بجای آموزش قوانین راهنمایی رانندگی ؟!

چــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرا...؟

چونکه متاسفانـــــــــــــه می بینم که بسیاری از قوانین آن در حین رانندگی از طرف قشر زیادی از هموطنانمان رعایت نمی شود !

پیش خودم می گویم اگر واقعا" همه ما به قوانین موجود در این کتاب احتـــــــــــــرام بگذاریم،آمار تصادف هایمان بسیار پائین خواهد آمد و میشد تصور کرد در رانندگی حداقل ملت متمدنــــــــــی هستیم !  

بعد از مطالعه ی این کتاب،به عنوان یک شهروند عادی می بینم که ما متاسفانـــــــــــــــــه فقط دنبال گواهینامه می رویم و گویا اصلا" ته دلمان راضی نیست که قبل از آن،واقعا" با فرهنگ رانندگی در سطح شهر آشنا شویم...

چندی پیش در یک جمع این بحث را مطرح کردم تا واکنش هــــــا را ببینم. باورتان نمی شود که اگر بگویم بیشتر افراد مرا محکوم کردند و گفتند مشکل بیشتر تصادف هــــــــــــــای کشور بعلت خرابی جاده هاست !!!  با اینکه اگر به وجدانمان مراجعه کنیم می بینیم که حتی در صورت خرابی جاده ها و به فرض غیراستاندارد بودنشان، باز رانندگی ما با رعایت کامــــــــل اصول راهنمایی و رانندگی،داشتن سرعت مطمئن، بستن کمربند ایمنی و صحبت نکردن با موبایل می توانست بهتر باشد.

چرا ما در خیابان فکر می کنیم که این جـــــــــــــــاده فقط مال ما هست و ما به هرشکل که بخواهیم می توانیم در آن جولان بدهیم؟! مدام از این خط به آن خط برویم؟ لایــــــــی بکشیم؟ با نور بالا زدن چشم راننده جلویی را مدام از آینه جلویش خیره کنیم و تمرکز اورا بهم بریزیم؟

چرا وقتی می بینیم یک خانم پشت فرمان است با ایجاد حرکات رعب انگیز باعث ترس او می شویم و بعد تمسخرش می کنیم که جای تو پشت رل نیست و تو آشپزخانه است؟!!!

چرا با موبایل مدام در حال حرف زدنیم و رانندگی را هم برای خود و هم برای دیگران سخت تــــــر و خطرناک تر می کنیم ؟

چرا با دیدن کوچکترین بی احتیاطی از طرف مقابل،طوری از ماشین پیاده می شویم و به او هجوم می بریم که گویا قاتل پدرمان است و از آن بدتر او را با کلمات رکیک و غیراخلاقی تمسخـــــــــــر می کنیم؟

اینها همه دردهای رانندگی ماست هموطن !

و تا خود همت نکنیم و از خود آغــاز نکنیم،همچنان در رانندگی بی فرهنگ خواهیم ماند و راه یک ملت بی فرهنگ همیشه به سوی قهقراست...

بیائیم به خود قول بدهیم که یکبار دیگر کتاب های آئین نامه ی راهنمایی و رانندگی مان را بخوانیم

و اینبار بخاطر حفظ جان خود و هموطنان عزیزمان به آن احترام بگذاریم.

به امید بهترین ها برای کشورمـــــــــــــان !